maandag 30 september 2013

Zara Karma


Lieve Jeanine,

Ik voel niets bij een nieuwe bikini en jij schaamt je dood bij het ‘lenen’ van de Zara. Zo’n reset is zo persoonlijk. En ik zeg lenen trouwens, want dat is het enige dat je hebt gedaan he? De Zara, die ‘leent’ de hele tijd van anderen. Schaamteloos.
Karma in optima forma.

En ook meteen antwoord op je (waarschijnlijk retorische) vraag: je doet het dus voor jezelf. Niet voor het blog, de mensen die ons volgen, je moeder, god. Nee wij wilden dit zelf. Even terug naar het begin - and i quote:

IK KAN HET! En jij ook. Samen kunnen wij dit dus.

Of kan ik van twee vodden een meesterlijk nieuw stuk maken. Want ideeën genoeg: Lapje leer op de schouders, een dikke rits erin en mijn Chanel by H&M is weer good to go.

Je hebt het nog steeds lieve Jeanine! Het was ooit een geinig experiment waarvan we wisten dat we uitdagingen tegen zouden komen. Die zouden we trotseren. Door te denken aan mensen die dit niet eens kunnen doen en aan al die arme confectieverslaafden om ons heen die gewoon een heel jaar koopjes moeten jagen in de draak die Eindhoven Binnenstad heet. Op hele hoge hakken. Door onze creativiteit in te zetten. In collages, brieven DIY avonturen en andere zaken. Dat is best gelukt.

Ik ben al voorzichtig aan het afronden. Ik overdenk het jaar, wat heb ik geleerd? En wat niet? Wat wil ik 1 januari 10:00 uur allemaal kopen? Ik betrap mezelf erop dat ik weer op sites zit te kijken die een heel jaar verboden toegang waren... Zou ik dan nog steeds dezelfde fashionfreak zijn? Ik zie zulke mooie dingen. Precies waar ik al jaren op wacht. Of lijkt dat maar? Ik bid op mijn versleten knietjes dat het er in januari nog hangt. Aargg ik heb het dus eigenlijk ook, zie je. Ik ga er alleen anders mee om. Ik loop al over de rand en Fashion Reset trekt me terug. ‘Ho, ho, ho mevrouwtje, wat zijn we hier aan het doen?!’

Laten we snel starten aan onze schaammantels. Ik vind het een geniaal idee! Slim, creatief en geheel binnen de regels. En je hebt het nog niet. Ik daarentegen, heb al drie van die schaammantels in de kast hangen... Maak er lekker zes zou ik zeggen. Schaamteloos.

Liefs Vera


Commercie zetel


Lieve slimme Vera met je vooruitziende blik,

Ik ben het zat... ik vind er niks meer aan. Als mensen me vragen hoe het ermee gaat kan ik alleen nog maar grommen. En nee, dit zijn geen ontwennings verschijnselen. Dit is nou oud-hollands mokken. Ik heb je zelfs al een wanhopige sms gestuurd waar je wijselijk niet op reageert, want wat dacht ik dan? Dat dit leuk zou zijn?

En dan te bedenken dat met name ík zo benieuwd was naar wat het met me zou doen. Ik stond te trappelen om van mijn luie commercie zetel af te komen om nu tot de ontdekking te komen dat die zetel mijn massagestoel à la Friends is. Even lelijk als noodzakelijk en dus wil ik er maar geen afstand van doen. 
Hoor mij, ik zit te sikkeneuren terwijl de schaammantels nog niet eens af zijn. Die gaan geweldig zijn! Net als mijn grote 2014 wensen collage. En eigenlijk is mijn garderobe nog steeds niet uitgeput. Alhoewel het nu in ons altijd tochtende huis niet echt comfortabel is om met je blote nippels en blauwe tenen de ene na de andere outfit te testen, kan het zoeken naar "nieuwe" combinaties uit eigen kast wel weer opnieuw beginnen nu de blaadjes vallen.

Wie zei ook weer dat dit makkelijk zou zijn? Jij in ieder geval niet. Jij was veel realistischer. Ik kom mezelf nu tegen en het kost me moeite om vriendelijk te kijken en aardig te groeten. 



vrijdag 13 september 2013

schaammantel


Oh god Vera, die schoen! 

Zo'n mooie slingback die al je dagkloffies zonder moeite tot avondtoilet omtovert. Uitverkoopje of niet... onmisbaar. In ieder geval in jouw garderobe.  Jouw slingbacks zijn mijn rode loafertjes die van grijs en blauw, bam, fullcolour maken. Arme jij! Ondertussen heb ik hier hele andere problemen. 

Ik heb iets gekocht. Een jas van de Zara. Zo'n halflang zakkig colbert model. Ik zweette al peentjes voordat ik in de winkel was, bang dat een scheeuwgrage Judas me zou herkennen. Of wat nou als er achter de toonbank een foto van ons hangt met daaronder: VERKOOP NIET TOEGESTAAN! Maar ik mocht gewoon naar binnen, ze hadden het zelfs voor me klaar liggen, want op internet gekocht. Véél te gemakkelijk. 
Ik ga 'm weer terugbrengen. Dat was al het plan hoor, echt! Ik heb het patroon al overgenomen zodat ik hem kan kopiëren. Maar ik schaam me. Zelfs de als altijd onvriendelijke verkoopster heeft me er niet beter over doen voelen. Dit is een van de lelijkste dingen die ik ooit heb gedaan op modegebied en sowieso het lelijkste dat ik dit jaar heb gedaan. Het jasje kost notabene maar €70. Daar hebben een ontwerper en naaiers hun handen vol aan gehad en wat doe ik? Ik maak het na! Ja natuurlijk, de ZARA zal 'm daarna heus wel weer aan iemand anders verkopen.
Niet getreurd, het is al gebeurd. Dit is Fashion Reset in full swing. Ik wil iets en ik vind een weg om eraan te komen. Zo zou ik dit nog jaren kunnen volhouden. Maar dat hoeft niet want het is over 4 maanden al over. En daar kijk ik naar uit, MAN! Ik vind er echt geen flikker meer aan. Voor mijn gevoel heb ik wel al laten zien dat ik het kan. Mijn garderobe zou het misschien zelfs nog wel meen jaartje kunnen volhouden. Maar voor wie, voor wat? Ik ben het even kwijt. Ik wil mezelf weer eens lekker kietelen met een prachtig dingetje. Daar hunker ik zelfs naar. Ik zie mezelf al thuis alles uitpakken en voelen en voor de eerste keer aanhebben.

Wat betreft de jatjekker. Ik heb maar meteen een medeschuldige gemaakt. Dank je Vera. Kunnen we straks samen schuldbewust door de stad lopen in onze schaammantels. 

Liefs Jeanine.

dinsdag 3 september 2013

Werkkleding


Lieve Jeanine,

Na een heerlijke zomer ben ik weer back in business. Letterlijk bijna. Deze jongen heeft er namelijk een nieuwe taak bij: docent beeldtaal bij Fontys International Lifefestyle Studies. Een hele mond vol. En een halvegare garderobe om me te bewijzen.

Ik sta voor de klas. Honderden studenten zien mij door de gangen stiefelen. Als docent en zelfstandig ondernemer. Als beelddeskundige, als stylist, als voorbeeld. Zie je waar het heengaat? Ik heb het gevoel dat de drie-dagen-dezelfde-spijkerbroek-want-wie-ziet-me-nou-in-mijn-thuiskantoor, niet meer werkt. Bij dit nieuwe pad hoort representatief, volwassen en tijdloos. Een leuke uitdaging zouden ze bij een uitzendbureau zeggen.
Ik zeg KAK.

Mijn Fashion Reset lat is zojuist verlegd. Niet dat er niets te combineren valt hoor. Ik heb genoeg. Maar het is wel even zoeken. Vooral naar kwaliteit. Want nu we in maand 9 (!!) zijn beland, begint er heel wat uitelkaar te vallen. Ik gooi steeds meer dingen weg, omdat ze echt stuk zijn. Ja, je kunt erop wachten, op die ‘ik sta naakt voor de klas droom’.

Het mooie van dat opruimen en creatief zijn is wel dat ik steeds beter weet waar ik me echt fijn in voel. Het wordt steeds meer eigen. Eenvoudiger ook. Zwart, wit, grijs, hier en daar een accent in print of kleur. En dan is juist kwaliteit zo belangrijk. Dus om de laatste maanden door te komen ben ik vast begonnen aan een verlanglijstje.

Oké, Lijst. Wat er zeker opstaat is een donkerblauwe hoge taillebroek van wol en met wijde pijpen. Enorm te combineren. Enne, ik wil heel graag een ouderwetse overgooier. Enkellaarsjes met puntneus en DE witte blouse. En nu echt een goede leren legging in plaats van zo’n goedkope plastic zweethut of stomme waxbroek bij gebrek aan beter. Echt leer. Het verschil tussen Stockholm en Woensel-West. Maar ik dwaal af. Hoe gaat het met jou? Hoe gaat het met de ultieme uitdaging: zwanger zijn en geen nieuwe kleding kopen? Sowieso krijg jij de eerste prijs.

Liefs,
Vera